Ohrid, besmrtni Ohrid - kraljevstvo svjetla i vode, sklonište antičkih ruševina makedonskog ranijeg kraljevstva - je uzvišeni grad pored jezera, koji za mnoge predstavlja vrhunac makedonskog iskustva.
Ohrid, besmrtni Ohrid - kraljevstvo svjetla i vode, sklonište antičkih ruševina makedonskog ranijeg kraljevstva - je uzvišeni grad pored jezera, koji za mnoge predstavlja vrhunac makedonskog iskustva.
Glavne atrakcije Ohrida se nalaze u izuzetno koncentrisanoj i eminentnoj pješačkoj zoni, između i iznad uskih uličica Starog grada, sa restoranima i kafićima koji su savršeni za opuštanje u prijatnim ljetnjim večerima. Ohridski mnogobrojni kafe barovi i noćni klubovi pozivaju u nezaboravan noćni provod.
Što se tiče samog jezera, ono je tako veliko i duboko da podsjeća na malo more. Na raspolaganju je celokupan spektar sportova na vodi, ribolov i plovidba, a fascinantan izlet biće obilazak brojnih crkava pored obale Ohridskog jezera. Jezero Ohrid je najveće i najljepše jezero od tri 
tektonska jezera u Makedoniji. Njegova zadivljujuća čista i bistra voda, zajedno sa svojim spokojnom i uzvišenom planinskom pozadinom, osvaja posjetioce još iz praistorijskog 
vremena.
Šumoviti greben iznad istočne obale jezera pripada Nacionalnom parku Galičica i idealno je za ljubitelje prirode. Ohridsko jezero i istorijska arhitektura je pod zaštitom UNESCO-a, sa službenom oznakom mjesta svjetskog kulturno-istorijskog nasleđa.
Arheološki nalazi pokazuju da je Ohrid jedan od najstarijih ljudskih naselja u cijeloj Evropi, a samo jezero je staro više od tri miliona godina. Grad Ohrid se prvi 
put spominje u grčkim dokumentima iz 353. p.n.e., kada je bio poznat kao Lychnidos - ili Grad svjetlosti. Tek mnogo kasnije, 879. godine je preimenovan u Ohrid. Ime vjerovatno potiče od makedonske fraze Vo Hrid - što znači Grad na brdu.
Osim antičkog pozorišta (koje je i danas u upotrebi), drevni Lychnidos ponosio se klasičnom Agorom, gimnazijom, civilnim bazilikama i hramovima bogova grčke antike. Pod rimskom vladavinom, razvio se više od ostalih tipičnih rimskih naseobina, i postao je važna tranzitna tačka na trgovačkom putu Via Egnatia koji je 
prepolovio Balkan.
Grad, kakav je danas, je sagrađen između 7. i 19. vijeka. Tokom vizantijskog perioda, Ohrid je postao značajno 
kulturno i privredno središte, služeći kao biskupski centar Pravoslavne crkve i kao mjesto prvog Slovenskog univerziteta, koje vode Sv. Kliment i Sv. Naum od kraja 9. vijeka. Na početku 11. vijeka, Ohrid nakratko postaje glavni grad makedonskog najvećeg srednjovjekovnog vladara, Samuila, čija se tvrđava nalazi nad gradom danas. Tokom otomanskog doba, Ohrid je ostao sjedište ohridske arhiepiskopije, do 1726. godine. Tokom vizantijske epohe, grad je bio čuven po 375 crkava i samostana, kao i velikim brojem sakralnih izdanja koji su sačuvani i čine veliki dio ohridske bogate srednjovjekovne prošlosti.
Danas, jedan od gradskih muzeja ima zbirku od preko 800 vizantijskih i post-vizantijskih ikona, od kojih je većina slikana između 11. i 14. vijeka. Istoričari umjetnosti ubrajaju ovu zbirku kao jednu od najvažnijih na svijetu, zajedno sa onom u Tretiakov galeriji u Moskvi i Mt. Atos u Grčkoj.