Kada se krene od Žabljaka prema Nikšiću, na devetom kilometru puta, lako uočljivo sa viših terena, nalazi se Vražje jezero.
Kada se krene od Žabljaka prema Nikšiću, na devetom kilometru puta, lako uočljivo sa viših terena, nalazi se Vražje jezero.
Široko otvoreno prema suncu, smješteno je na Jezersko – Drobnjačkoj površi (na 1411 mnv), pored glavnog karavnskog puta, koji je u prošlosti spajao Onogošt (Nikšić) sa Taslidžom (Pljevljima).
Jezero je dugo 630 a široko 186 metara. Prosečna dubina je 4 m a maksimalna 11 metara. Otiče potokom koji ponire odmah uz njegovu južnu ivicu, pod Debelim kršem.
Temperatura vode u ljetnjem periodu je oko 15 stepeni a za vrijeme velikih vrućina i do 20 stepeni, pa se u njemu može kupati. Iako je veoma hladno, najtoplije je od svih 18 jezera na Durmitoru. Ima sitnijeg šljunka, voda je prilično tamna u sredini, a na ivicama svjetlija gdje ima i trske koja zna biti opasna po plivače.
Vodu dobija topljenjem snijega, atmosferskim padavinama i od ponekog izvora u jezeru koji su prilično hladni, pa se od njih može dobiti grč prilikom plivanja, što je možda još jedan razlog zbog čega je u jezeru bilo utopljenika. Voda se gubi isparavanjem i to prilično brzo jer je jezero izloženo suncu i jakim vjetrovima.
Bogato je ribom ali i sve više zagađeno nesavesnim ponašanjem pojedinaca i neodržavanjem.
I za ovo jezero su vezane brojne legende koje objašnjavaju nastanak njegovog naziva. Ranije se vjerovalo da su jezero nastanili đavoli koji su uveče izlazili iz njega i ljudima, koji bi se našli u blizini, nanosili zlo. Druga kaže da je oko jezera nekada bila šuma u koju je dolazio Vojvoda Momčilo da lovi divljač.
Jednom prilikom iz jezera izađe krilati, crveni konj koji oplodi vojvodinu kobilu, a zatim ga vojvodina pratnja otjera nazad u jezero. Kobila rodi krilato ždrebe koje Momčilo nazva Jabučilo, a koji se često pominje u narodnim pjesmama.