Kanjon Uvca nalazi se između Sjenice i Nove Varoši, između planina Javor i Zlatar. Poznat je po svojim ukliještenim meandrima, koje je rijeka usjekla u krečnjačkim stijenama.
Kanjon Uvca nalazi se između Sjenice i Nove Varoši, između planina Javor i Zlatar. Poznat je po svojim ukliještenim meandrima, koje je rijeka usjekla u krečnjačkim stijenama.
Meandri Uvca postoje na tri mjesta u kanjonu, a najatraktivniji se nalaze uzvodno od ušća rijeke Veljušnice, u oblasti po imenu Lopiža. Do njih je najlakše stići kolskim putem iz Sjenice.
Kanjon Uvca poznat je pre svega po svojim neverovatnim meandrima koji su nastali potapanjem kanjona 1979. godine za potrebe hidroelektrane Uvac. Meandri su nastali rečnom erozijom vertikalnog tipa. Korito rijeke nekada je bilo na većoj visini nego što je danas. Zbog ubrzane vertikalne erozije, rečno korito počelo je da se spušta, ali nije bilo dovoljno vremena da se ono ispravi dejstvom vode. Tako je rijeka mogla da probije put samo kroz najmekše dijelove stijena, dok su oni tvrđi ostali kakvi su bili, formirajući izuzetno duboke meandre.
Sa obje strane kanjona postoji nekoliko vidikovaca odakle puca odličan pogled na meandre. Okolina kanjona je uglavnom kamenita i obrasla niskom travom, sa povremenim pašnjacima i šumarcima. Na desnoj obali nalazi se nekoliko manjih sela raštrkanog tipa u neposrednoj blizini meandara, kao i brdo Molitva, jedan od najboljih vidikovaca. Drugi vidikovac nalazi se u blizini Devojačke stijene, visoke stjenovite formacije o kojoj postoji legenda da se sa nje jedna djevojka bacila zbog nesrećne ljubavi.
Osim meandara, kanjon Uvca poznat je i po tome što se u njemu gnijezdi beloglavi sup, jedna vrsta lešinara impozantne veličine, koja je prije dvije decenije skoro izumrla.
Na uvačkim jezerima je pre oko dvije decenije bilo samo sedam beloglavih supova. Onda je 1994. osnovano udruženje Fond za zaštitu ptica grabljivica "Beloglavi Sup", sa ciljem da se spriječi definitivno izumiranje ove ptice u Srbiji. Danas u kanjonu Uvca živi oko tri stotine jedinki, što predstavlja najveću koloniju beloglavog supa na Balkanu, i jednu od značajnijih u Evropi.
