Zaovinsko jezero se nalazi na planini Tari kod mesta Zaovine i po svom nastanku je vještačko.
Zaovinsko jezero se nalazi na planini Tari kod mesta Zaovine i po svom nastanku je vještačko.
Nastalo je u periodu od 1975. do 1983. godine, kada je tok Belog Rzava pregrađen branom visine 130 m kod vrha Kik (958 mnv). Pri najvišem vodostaju, površina jezera se nalazi na nadmorskoj visini od 892 m. Najveća dubina je oko 80 metara. Jedna od specifičnosti ovog jezera je što, gledano sa visine, ima zvjezdani (zmajoliki) oblik, odnosno liči na zmaja koji leti.
Okruženo je zelenim brežuljcima obraslim četinarima. Na njegovim obalama vlada nevjerovatan mir, tako da je pravo mjesto za one koji vole da uživaju u ljepotama prirode.Jezero dopunjavaju dva potoka: Konjska rijeka i Beli Rzav.
Jezero je akumulacija reverzibilne hidroelektrane „Bajina Bašta“ u Perućcu sa kojom je povezano vertikalnim cjevovodom. U slučaju niskog vodostaja rijeke Drine jezero se prazni i pokreće turbine hidroelektrane dok u slučaju viška vode i poplavnih talasa voda se pumpa vertikalno u Zaovinsko jezero. Zbog toga nivo jezera dosta osciluje. Istalisana snaga ove RHE je 614 MW. Postoje i četiri manja jezera iz kojih se voda sistemom spojenih sudova može pretakati u veliko jezero. 
Jedno od tih jezera je i jezero Spajići koje se nalazi sa druge strane brane.
Voda je veoma čista pa se uz malu preradu u postrojenjima za preradu vode koristi za piće. Jezero se koristi i za uzgoj pastrmki. Ljeti ima kupača na neuređenim plažama. Na pedesetak metara od današnje brane, Josif Pančić je 1875. godine otkrio do tada nepoznati četinar – omoriku, koja raste samo ovdje i koja je po njemu dobila ime kao i srednjovjekovno utvrđenje Grad.
Na Zaovinama je zabiljženo oko 50 % flore cele planine Tare, odnosno oko 15 % flore Srbije. Na ovom području do sada je utvrđeno prisustvo oko 600 biljnih vrsta.