Sreća je u Butanu, kontinentalnoj državi u južnoj Aziji, toliko važna da je pravo na nju istaknuto u Ustavu, postoji Ministarstvo sreće, a građane na popisu obavezno pitaju jesu li srećni.
Sreća je u Butanu, kontinentalnoj državi u južnoj Aziji, toliko važna da je pravo na nju istaknuto u Ustavu, postoji Ministarstvo sreće, a građane na popisu obavezno pitaju jesu li srećni.
U popisu sprovedenom 2015. godine, čak 35 % stanovnika Butana odgovorilo je da su „veoma srećni“, 47,9 % ljudi osjeća se „umjereno srećno“, a samo 8,8 % ispitanih se izjašnjava kao nesrećno.
Neka vas ne čudi to što se ovo pitanje postavlja na popisu: sreća je jedan od glavnih prioriteta nacionalne politike u Butanu, zbog čega je čak osnovano Ministarstvo sreće, a kao indikator blagostanja u zemlji koristi se bruto nacionalna sreća, koncept 
nastao 1972. godine koji je protivteža bruto domaćem proizvodu. 
Vlasti Butana smatraju da je jedan od načina da se obezbijedi sreća stanovništva, pored jedinstvenog sistema vrijednosti, pružanje prirode građanima. Kako je prenio Hafington Post, zelenilo i zdravi ekosistemi su neodvojivo vezani za ljudsko zdravlje, pa su vitalni dio bruto nacionalne sreće u ovoj zemlji.
„Trebalo bi da pomognemo svojoj djeci da shvate da je ono što u životu žele... sreća. Ne možemo da spriječimo televiziju, ne možemo da spriječimo to što su izloženi reklamama... ali bismo mogli da im damo jaku dozu drugačije vrste iskušenja – iskušenja da budu dobri“, rekao je Liončoen Jigme J. Tinli, prvi premijer Butana.
Iz tog razloga se šume u Butanu ne sijeku, a građani se trude da zasade što više stabala, a centralni i južni dio zemlje su veoma bogati florom i faunom. Kada smo već kod faune, lov skoro svih životinjskih vrsta je u Butanu zabranjen, u skladu sa budističkom filozofijom.