Aljaska ima oko 740 000 stanovnika, od kojih je većina stacionirana u okviru gradskog područja Enkoridž.
Aljaska ima oko 740 000 stanovnika, od kojih je većina stacionirana u okviru gradskog područja Enkoridž.
Međutim, kada je u pitanju grad Vitir (220 stanovnika), koji je odatle udaljen oko 93 km, skoro svi mještani žive u jednoj zgradi.
Dvije najveće zgrade u Vitiru su Baknerova zgrada i Begič toranj. Obje su sagrađene 1957. godine uz prugu koja vodi do njih, što je tada predstavljalo 55 miliona dolara skupu vojnu bazu na najudaljenijem frontu Hladnog rata. Baknerova zgrada je napuštena samo sedam godina nakon završetka, pošto je vojska ubrzo shvatila da ne mora da koristi tako udaljene baze. 
Danas, skoro svih 220 stanovnika grada živi u Begič neboderu sa 14 spratova. Na početku je služio za smještaj vojnika, ali danas je ovo regularna stambena zgrada sa školom, poštanskim brojem, policijskom stanicom, gradskom upravom, video klubom, crkvom, igralištem, prodavnicama, vješernicom, ambulantom pa čak i pansionom za posjetioce. Najveći broj stanovnika radi u gradskoj upravi na čišćenju snijega, održavanju zgrade i u administraciji.
Vitir je najvlažniji grad ne samo Aljaske nego i čitavih SAD-a. Godišnja količina padavina je nešto veća od 5000 mm. Ljeta su suva i prohladna sa maksimalnim temperaturama do 15°C dok su zime surovo hladne i vlažne sa temperaturama i ispod – 30°C. Sniježni pokrivač zna da dostigne visinu i preko 6 metara i zadržava se 9 mjeseci.
Ovde padne čak i do 1.000 puta više snijega nego u ostatku Aljaske tako da građanima zbog sniježnih nanosa odgovara da imaju sve na jednom mjestu.
Do Vitira se dolazi putem sa jednom saobraćajnom trakom i kroz 4 km dug tunel, koji se zatvara svake noći u 22.30 h. Tunel je sagrađen za vozove 1943. godine ali sada služi i za automobilski saobraćaj, iako ima samo jednu traku.
Ovo je jedini put kojim možete stići u grad ili otići iz njega. Ako im ponekad dosadi takav način života, mještani mogu da posjete obližnji Enkoridž, ali vikendom izbjegavaju putovanja.
Iako klaustrofobičnima u ovakvoj zajednici svakako nije mjesto, za nekoga, ovakav način života ima svoje prednosti, s obzirom na to da su svi oni koji treba da budu tu – na jednom mjestu (prijatelji, rodbina, kolege). Svima njima to umnogome olakšava a ujedno i uljepšava svakodnevnicu, mada oni koji dođu sa strane to baš i ne mogu da shvate. Ipak, zbog neobičnog načina života ovog mjesta, ljeti u ovaj dio Aljaske dolazi oko 1.000 posjetilaca.